Rio ontdekken deel 2

Rio
We gaan met de taxiboot terug naar het vasteland en vinden daar de chauffeur die ons verder moet brengen. We moeten naar een overstapplaats waar we in een gezamenlijk bus verder gaan naar Rio. Daar hadden we ff niet op gerekend…… We moeten minstens een uur wachten voordat we weer op weg zijn en dan moet iedereen in Rio nog afgezet worden. Gelukkig zijn wij als 2^de aan de beurt en weet de chauffeur waar we heen moeten.
We komen later aan bij ons hotel dan verwacht, maar we redden het nog om te gaan doen wat we van plan zijn. We gaan met de gele tram naar de stad en gaan daar mee doen aan een free walker tour. Een leuk concept, waar wij nog niet van hadden gehoord, om een stadswandeling te maken. We worden bijgepraat over de geschiedenis van de stad; van Napoleon, het portugeese en het slavernijverleden. Onderweg lopen we in een rustig tempo lang een aantal van de belangrijkste plekken.
Het is inmiddels alweer een uur of 6 en gaan we met de bus terug naar het hotel. We hebben aan de gids gevraagd waar we moeten opstappen en mensen in de bus helpen ons om bij de juiste halte uit te stappen. Bij een kroegje op de hoek drinken we nog een biertje en gaan dan terug. Zo zijn we weer veilig bij het hotel aangekomen. We laten een reservering maken bij een restaurant en gaan daar wandelend naar toe, niets aan de hand.

Donderdag 19/9
We willen nog wat dingen in Rio zien voordat we weer terugvliegen naar Nederland. Gelukkig staat Corcovado niet op het programma vandaag…. Het Jesus-beeld staat vandaag in de mist…. Geen uitzicht dus!!

Na een goede nachtvlucht, waar we best nog wel goed hebben kunnen slapen, zijn we nu weer thuis met mooie herinneringen.

Ilha Grande

Ilha Grande
We verlaten de Pantanal en keren terug naar Rio. Vanuit Rio kunnen we de dag erop verder naar een eiland waar we lekker kunnen relaxen, snorkelen en wandelen.
Vanuit de Pantanal vertrekken we op tijd en zijn eigenlijk veel te vroeg op het vliegveld. We checken de koffers snel in en gaan maar zitten wachten. We hebben 2 aansluitende vluchten om weer in Rio te komen, waar we opgehaald zullen worden en dan naar ons hotel gaan.
We landen in Sao Paulo en zien dat onze vlucht gecanceld is; hoe nu verder. Met wat vragen komen we erachter waar de betreffende balie is en laten de vlucht omboeken. Nu gaan er gelukkig heel veel vluchten naar Rio, dus 1,5 uur later zijn we weer op weg. Nu maar hopen dat de koffers ook mee komen. We bellen onze tussenpersoon die ons op komt halen om door te geven dat we later aankomen; ze blijkt al op het vliegveld te staan wachten!

Deze chauffeur weet de locatie gelukkig nu wel te vinden. We zitten weer in hetzelfde hotel en weten hoe het er werkt.

Zaterdag 14/9
Weer een dag vroeg uit de veren, om 6.30 worden we al opgehaald en hebben een rit van 3 uur voor de boeg. Bij de pier moet er het nodige gepraat worden want we staan niet op de reserveringslijst. Uiteindelijk blijkt het goed te zijn. Toch moeten we nog betalen, maar dat zien we later wel verder. Communiceren is moeilijk als wij geen Portugees spreken en de anderen geen Engels. Als we bij het plaatsje zijn denken we dat we eruit moeten en het laatste stuk naar het hotel moeten lopen. Er zitten nog 2 mensen aan boord die naar hetzelfde hotel gaan en die weten dat er een eigen pier is bij het hotel; dus gelukkig hoeven er niet met de koffers over het strand te slepen.
We krijgen uitleg over wat er allemaal mogelijk is en gaan ’s middags nog wandelen. Onze kamer is nog niet klaar. Het weer is vandaag zwaarbewolkt met soms een spat regen. We wandelen een stuk over het eiland, wat flink op en neer gaat en wat een nat wandelpad heeft vanwege de regen die eerder gevallen is. Na een paar uur zijn we zeiknat terug, maar dan van het zweet. We drinken in het dorp een bier en gaan dan naar onze kamer; mooi uitzicht op zee.
Ontbijt hebben we niet gekregen (te vroeg), lunch is er bij ingeschoten en na een lekker avondmaal weer op tijd naar bed. Morgen eens bekijken of het weer beter is en welke tour gedaan gaat worden.

Zondag 15/9
Vandaag gaan we een dagje mee op de filmset; er komt een tv-ploeg om het kanoën en suppen bij de lodge te filmen. De gasten van de lodge mogen ook als “opvulling” mee. Vanuit de lodge wordt vandaag geen tour gedaan. Het is half bewolkt, maar de zon is er wel.

Na lang wachten, veel inleidende Braziliaanse interviews en uitleg gaan we uiteindelijk op pad. Wij gaan als eerste met de kano mee en lopen naar het andere standje waar deze ligt. Uiteindelijk ligt de boot op het water en kunnen we van start. We hebben een bepaald ritme wanner we de paddel aan de andere kant moeten nemen en varen zo de baai over. Best wel grappig. Daarna wordt er gewisseld en gaan wij in de boot verder. Bij de volgende stop kunnen wij gaan suppen; wel wankel op de plank maar het lukt wel. Daarna gaan we terug naar de lodge en gaat Frans nog in de kano terug; nu wordt er harder gewerkt met alleen mannen aan boord en niet meer voor de film.

Maandag 16/9
Vandaag gaan we mee met een tour die naar andere strandjes gaat en die aan de open zeekant liggen. Daar kan alleen naar toe gevaren worden als het goed weer is en de wind rustig. Uiteindelijk is iedereen klaar met ontbijten en gaan we later dan verwacht op pad. We varen een deel over open zee en bomsen regelmatig flink op e golven. Het eerste stand is een lang gerekt strand waar we aan de zijkant geen snorkelen. Het zicht is slecht, dus veel vissen zien we niet. We lopen over het strand naar de andere kant en kijken nog even in de riviermonding wat daar zit. Dan gaan we weer terug naar de boot. We varen door naar het tweede strand maar daar zijn de golven nog onstuimiger dat we niet op het strand aan kunnen leggen. We springen in het water en zwemmen dan maar naar het strand. Hier kunnen we niet snorkelen en lopen over het strand en over een jungle-padje door naar het andere strand. Dan wordt het weer tijd om terug te zwemmen naar de boot. Op naar het laatste strand voor vandaag; deze ligt al meer beschutter en daar kunnen we ook goed snorkelen. We zien vele soorten vissen en wederom een schildpad. Daarna weer terug naar de lodge. We douchen meteen en gaan lekker op het dek een boek lezen bij de ondergaande zon. De zon heeft toch wel wat op ons gehad en zijn een klein beetje verbrand. Morgen maar weer kijken of er een andere tour is of dat we zelf maar en snorkelspot gaan wandelen.

Dinsdag 17/9
Vandaag gaan we weer een tour maken, maar nu de andere kant op. We weten al dat we later weg gaan, omdat er eerst nog gasten naar het vaste land gebracht moten worden. We gaan daarom eerst maar even bij de lodge snorkelen en suppen nog even voor de foto. Dan gaan we op pad, we zijn maar met zijn 2-en. We gaan naar Blue Azul, een van de topplekken hier. Daar aangekomen liggen er veel boten en zijn er veel mensen in het openluchtbasin. Het is een open plek in zee, beschermt tussen land en met ondiep, warm, water. Veel vissen zoeken beschutting onder de boot. Na een half uurtje snorkelen, want dan wordt het toch wel fris in het water gaan we door naar de volgende Beach. Daar gaan we op het strand lekker lezen. Dan weer verder door naar nog meer beaches waar we allemaal kunnen snorkelen en tussendoor is er ook gelegenheid voor een lunch. Aan het einde van de dag komen we zeer tevreden terug door alle snorkelspots die we bezocht hebben. Lekker bijkomen, ergens gaan eten en dan al weer de koffer pakken. Op naar de laatste dag in Rio.

Jaguar Lodge

Jaguar Lodge

We vertrekken en willen eerst gaan tanken, maar helaas geen benzine en ook geen ethanol. Auto’s kunnen hier op beide rijden, als je er maar geen diesel in gooit. Waar gaan we dan brandstof halen, want in het dorp zit niets anders en op de heenweg hebben we verder ook niets gezien. Terug naar het bureautje en maar googelen. Hij weet een andere plaats ergens in de binnenlanden, maar als we zeggen dat we via Norbes willen rijden dan blijkt we daar ook te kunnen tanken. Via Norbes rijden we dan terug naar Cuiaba, daar wederom even de tank volgooien, voordat we de auto inleveren, maar weer hebben we een pomp waar geen brandstof is. Ook hier wordt met handen en voeten uitgelegd waar ze het wel hebben; “Maps me” is ook onze vriend, zodat ze het kunnen aanwijzen. Dan naar het vliegveld, alleen staan we aan de verkeerde kant dus omrijden maar, auto inleveren, lunch scoren nog even plassen en dan wachten. Wel geteld 5 minuten voordat onze chauffeur er is. Dat is dus mooi getimed. We gaan op weg naar de Noordelijke Pantanal. Een rit van ca 4,5 uur. Onderweg hebben we al veel vogels gezien en hebben ca 110 km over dirt-road gereden met misschien we zo’n 100 bruggetjes. De totale weg is 140 km lang en heeft als we het goed hebben 122 bruggetjes; lees vervallen houten gevallen.

In de lodge aangekomen hebben we weer kikker-alarm. Er zitten er meerdere in de badkamer en ook 1 in de wc. Ze zijn dan wel klein, maar wel vliegensvlug. Tassen dicht houden en schoenen op zijn kop zetten. We eten mee met wat de pot schaft, krijgen nog een lezing over jaguars en laten de nachtsafari even schieten. De volgende dag is het weer vroeg dag en gaan we op zoek naar de jaguars.

Woensdag 11/9
Om 6 uur is het ontbijt en om 7 uur gaan we met de truck op pad, weer lekker 1,5 uur hobbelen. We stoppen niet al te veel, zodat we snel het water op kunnen, tenminste dat denken we. De boot is lek; deze staat vol het met water. Er wordt een andere boot geregeld en een schipper gaat mee. Samen met de gids en nog een paar vrijwilligers van de lodge gaan we op pad. We zien veel vogels en Caspari’s maar geen jaguar. Op het allerlaatst komt er een call dat er 1 gezien is, dit in tegenstelling tot normaal waar ze er wel 5 per dag zien. We snellen ernaartoe, zien de jaguar voor ca 1 minuut en dan gaat de jaguar ervandoor. Net genoeg om een paar foto’s te maken, maar we hebben niet het idee dat we de Jaguar echt gezien hebben. Geen lucky day voor ons, zeker omdat er de dagen ervoor zoveel zijn gezien, waarschijnlijk hadden de dieren al door dat het weer zou gaan veranderen.

De gids wil nog kijken of we de dag erop toch ook mee kunnen omdat dit wel heel tegenvallend is, gezien de omstandigheden. Maar dat is de natuur. Uiteindelijk blijkt dat er de volgende dag geen andere gasten zijn voor de tour zodat we alsnog mee zouden kunnen, maar dat we alleen kunnen gaan als de tour zelf betalen. De kosten daarvoor vinden we veel te hoog, dus houden we het bij de paar foto’s die we hebben. Maar we hebben hem (haar) wel gezien!

Omdat wij de enige gasten zijn en niet de boottocht gaan doen wordt er een uurtje later ontbeten en zullen we met de andere gids gaan afstemmen welke activiteiten we dan wel gaan doen. Er zijn nog veel dingen te doen.

Donderdag 12/9
Vandaag beginnen we met een wandeling op zoek naar vogels en aapjes. We zien een paar vogels en horen aapjes maar ze laten zich niet zien. Aan de overkant van de lodge, dus daar waar wij nu net niet zijn, zitten aapjes. Dus terug maar. Onderweg komen we nog 3 aapjes tegen en gaan ernaartoe, dwars door de bush. National Geografic was, met nadruk op was, ook aan filmen en heeft al ingepakt, maar deze aapjes hadden ze nog niet. Dus ze komen alsnog met hun spullen. Wij hebben ze gezien en lopen door. Aan de overkant zien we een nest ara’s en nog vele aapjes die zitten te eten. Ze laten de restanten vallen, dus niet onder gaan staan. Maar de vruchten zijn in ieder geval zachter dan de kokosnoot die we eerder bijna op ons hoofd hebben gehad.

Dan hebben we toch weer een tijd niets en gaan pas aan het einde van de middag weer op pad met de truck om dieren te spoten. We komen eigenlijk niets nieuws tegen, alleen weer wat aapjes. We hadden gehoopt ook nog miereneters te kunnen spotten, maar helaas…..

Tot zover weer een teleurstellend dag.

Na het avondeten, als het al goed donker is, gaan we op zoek naar de ocelo. We worden in een observatie hut gezet en moeten dan maar verder zien. Dit zal wel weer zo’n nutteloze avond worden! Er komt nog iemand van de lodge bij en met zijn drieën installeren we de camera’s en dan maar afwachten. Al vrij snel, na zo’n 3 kwartier in het donker turen, horen we wat en ja hoor er komt een kat uit de boom. In het donker foto’s maken werkt niet en de lampjes die we hebben geven niet genoeg gericht ligt. Wel de cat kunnen bekijken, maar geen foto’s. We experimenteren met al het licht dat we hebben en komen tot een combi dat het zou moeten gaan lukken. Nu maar hopen dat hij weer komt. We hebben geluk; er is er weer een of dezelfde en nu kunnen we wel foto’s maken. De hele trip is weer goed gemaakt .

Daarna nog een tijd gewacht en na in totaal 2 uur zijn we teruggegaan. In de lodge was iedereen blij dat we het gezien hadden, want National Geografic heeft 4 pogingen gewaagd en geen beelden; en die hebben toch best wel een hoop geduld en ervaring. Nog een biertje drinken om het te vieren en dan naar bed. De volgende ochtend moeten we weer op tijd op, omdat we weer vertrekken. We vliegen weer terug naar Rio, om na een kleine 2 weken Pantanal aan ons laatste deel van de reis te beginnen; even naar een eiland om te relaxen, snorkelen, wandelen en mogelijk nog wat fietsen.

Bom Jardim

Bom Jardim

Aangekomen in Bom Jardim vinden we meteen de Pousada (soort B&B) waar we verblijven. Het is nog vroeg in de middag en met behulp van Google-translate kunnen we tours boeken. Vandaag gaan we nog naar de ara’s en morgen 2 watertours. We zitten wat in de binnentuin te lezen en gaan zelfs binnen zitten in de airo. Buiten is het meer dan 40 graden en dat in de winter….

Aan het einde van de middag gaan we naar een soort lagune, dicht bij het dorp, dat vol met palmbomen staat waar veel vogels (ara’s en parkieten) rond zonsondergang komen. Dit is meer het landschap dat we in de Pantanal zouden verwachten ipv de savannes die we tot nu toe hebben gezien. Het is een gekwetter van jewelste van alle ruzies om de beste slaapplek.

’s Avonds gaan we een hapje in het dorp eten, waar niet al te veel eettentjes zijn, maar we hebben wel lekker gegeten. We gaan nog wat lezen en onze spullen pakken voor de tours voor de volgende dag.

Maandag 9/9

Vandaag gaan we 2 water-tours doen; snorkelen in de rivier en in een natuurlijk aquarium. Wat kan je anders met deze temperaturen…. We gaan vroeg naar het bureau omdat we nog instructies moeten krijgen en dat valt hier niet mee. Niemand spreekt Engels, dus google-translate wordt onze beste vriend. We snappen alles, waar we naar toe moeten en hoe laat we waar moeten zijn en gaan op pad. Na het dorp houdt het asfalt op en rijden nog zo’n 15 km verder over de dirt road. We zien al veel rookpluimen en dan blijkt dat de tour niet door kan gaan vanwege de rook. Onverrichte zaken keren we terug en gaan bij het buro zeggen dat het niet is doorgegaan. Inmiddels hebben ze vanaf de rivier al gebeld om het uit te leggen. We vragen of we de andere tour dan eerder kunnen doen, want het is pas halverwege de ochtend. De tijd wordt aangepast en we gaan weer op pad. We zijn ruim op tijd en kunnen hier lekker lezen in de schaduw. We gaan snorkelen in een aquarium en zien wat verschillende vissensoorten, wel in grotere aantallen, in zeer helder water. Daarna gaan we hier ook nog de rivier afzakken en komen nog wat vissen tegen. In de bomen zitten wat aapjes.

Na afloop vragen we, met google-translate of er terug mogen lopen om de aapjes te spotten, maar dat mag niet. We blijven nog wat lezen en gaan dan terug naar het bureau. Daar boeken we nogmaals de tour naar de ara’s om daar nogmaals te gaan kijken. Het lijkt dat er deze keer minder ara’s overvliegen en neerstrijken, maar we zien nog leuke dingen en gaan als het bijna donker is terug. Terug in het dorp kijken we nog even voor slippers, want de teva’s hebben het begeven, van beide teva’s is in ca 100 meter van beide de zolen volledig losgekomen; het lijken nu net clownsschoenen.

De avond ervoor heb ik de menukaart gefotografeerd en die wordt nu vertaald, zodat we weten wat wat is, en maken al onze keuze wat we willen eten. We bestellen het en het kip-gerecht wordt geserveerd op een schaal voor 2 personen, terwijl we maar voor 1 hebben besteld. Met handen en voeten wordt duidelijk dat we maar voor 1 persoon hoeven af te rekenen. Daarna terug naar ons huisje, weer boekje (uit)lezen en lekker naar bed.

Dinsdag 10/9

Vandaag trekken we verder opnieuw dieper de Pantanal in. Eerst rijden we terug naar Cuiaba waar we de auto moeten inleveren en waar we worden opgehaald voor een flinke rit naar onze accommodatie.

Chapada dos Guiamães

Chapada dos Guiamães

Het is alweer donker als we Campo Grande weer binnen rijden. We zijn om een uur of 3 vertrokken in Miranda, spotten nog een Jaribu (reuzenooievaar) en rijden zo’n 200 kilometer over rustige, ellenlange rechte wegen naar de stad. We proberen een geschikt restaurant te zoeken in de stad maar besluiten uiteindelijk toch om maar op het vliegveld te eten. We eten wat en dan is het lange wachten begonnen. We vertrekken pas om 23:45 naar Cuiabá. Na een vlucht van een uurtje liggen we rond een uur of 2 op onze (deprimerende) hotelkamer. Goed zat voor een korte nacht.

Vrijdag 6/9

We zijn al weer op tijd op; ontbijten wat en gaan snel de stad uit, op weg naar Chapada dos Guiamães; een gezellig dorp/stadje met veel bars, restaurants en muziek. We verblijven in Pousada Penhasco, een soort vakantiepark met alle soorten zwembaden, bubbelbaden, sauna etc. Wie had ooit gedacht dat ik nog eens op een vakantiepark terecht zou komen? Ik in ieder geval niet….. maar de accommodatie is prachtig.
Het gebied staat bekend om zijn hoge plateau met rode rotsformaties en met een uitzicht over de onderliggende vlakte en zijn vele watervallen. Met het uitzicht hebben we vreselijk pech. Zo’n 10 km buiten het dorp woeden verschillende flinke bosbranden die een tapijt van donker grijze rook over de vlakte leggen. Een gids zal later vertellen dat dit de ernstigste zijn in jaren. Het is hier ook gortdroog met een temperatuur tegen de 40 graden aan.
We bezichtigen nog een waterval en een uitzichtpunt en boeken een tour voor de volgende dag.

Zaterdag 7/9

Het is 9 uur in de ochtend en de thermometer geeft al 29 graden aan. Een mooie dag om een lange wandeling te maken!! Alles moet hier met een gids omdat je anders het (privé) gebied niet in komt. Dat blijkt ook als we eerst de sleutel moeten gaan halen voor de poort. We maken een prachtige wandeling door een savanne achtig landschap met mooie vergezichten langs een 5-tal watervallen en een “grot”. De watervallen bieden allen de mogelijkheid om lekker af te koelen, wat we ook niet nalaten. Op 7 september komen we ook bij de waterval 7 september, wat bevrijdingsdag voor Brazilie is. Om 4 uur staan we weer bij de auto, rijden terug en is het tijd voor een paar biertjes bij het zwembad en het lezen van een lekkere thriller. ’s Avonds gaan we in het dorp eten waar een braderie is, veel terrasjes en veel gezelligheid.

Zondag 8/9

Voor ons doen zijn we laat wakker, het is al 8 uur. We gaan weer een ontbijt nemen en er liggen al mensen bij de zwembaden. Daarna lopen we nog over houten vlonders en vele trappen naar een uitgedroogde waterval en een uitzichtpunt over de vlakte. Deze is nog steeds gevuld met rook, maar wel al minder dan de dagen ervoor. Daarna rijden we, over lange rechte asfaltwegen, door naar de volgende stop; wakker blijven voor die ene bocht in de weg…. Onderweg komen we nog diverse bermbranden tegen; veel rook en wat fel brandende plakken. Na zo’n 2,5 uur komen we er al aan.

Miranda

Op weg naar Miranda 03/9

Vandaag even lekker op het gemak opstaan en ontbijten. We hebben de tijd om naar de volgende plek te gaan, het is ca 2,5 uur rijden. We hebben niets kunnen vinden wat we deze ochtend nog kunnen doen, zodat we maar rustig aan doen. Onderweg hebben we nog een tip gekregen om even koffie te drinken en misschien kunnen we er even wandelen. Ze hebben echter alleen maar hele dag activiteiten en super kleine bakkies koffie. We rijden door een ruig landschap van weilanden en bossen waar de geel en roze bloeiende bomen fel afsteken. We komen net op tijd aan op onze fazenda, een boerderij in bedrijf die ook toeristen ontvangt, om de lunch mee te nuttigen. Daarna gaan we even relaxen bij de pool en ontmoeten we de overige gasten, wat ook allemaal Nederlanders blijken te zijn (we zijn in totaal met zijn zessen). De toekans, blauwe ara's en parkieten vliegen hier af en aan. ’s Middag gaan we piranha-vissen. We gaan met de truck op pad en spotten wat wild en komen dan bij een groot meer aan. Met een soort houten veerboot gaan we het mee op en gaan vissen. Naast piranha’s vinden de kaaimannen piranha’s ook lekker. Soms krijgen ze een door ons gevangen piranha, wat weer leuke foto’s en filmpjes oplevert. Na zonsondergang varen we terug en de terugweg wordt meteen een nachtsafari. We komen nog wat capibara’s tegen. Bij de fazanda aangekomen wacht het avondeten op ons. Morgen gaan we paardrijden.

Woensdag 4/9

De volgende ochtend, na een goed ontbijt, gaan we naar de paarden. Deze staan al klaar en als we erop zitten gaan we op pad. Voor Frans is het de eerste keer en heeft een paard dat de sloomste van het stel is. Al met al komen we langzaam verder en doorkruisen de vlaktes die hier zijn. We zien verschillende vogels en moeten een kudde koeien doorkruisen. Na een paar uurtjes zijn we weer terug en hebben een leuke tocht gemaakt. Inmiddels is de temperatuur al aardig opgelopen en gaan we een boekje lezen voor de lunch. Frans gaat nog een rondje lopen om vogels en baby kaaimannen te spotten. Na de warme lunch gaan we even zwemmen om daarna nog een safari te maken. We zien capabari’s, kaaimannen, krokodil en vogels. Daarna zijn we weer terug, gaan dineren en kletsen nog na met de andere gasten. Morgen de laatste dag hier voordat we doorvliegen naar het noorden van de Pantanal.

Donderdag 5/9

’s Morgens gaan we een wandeling doen. Niet echt spectaculair. We zochten aapjes maar vonden echt helemaal niets. Op de terugweg zagen we nog wel leuke vogels en heeft de gids een extra ommetje gemaakt om nog meer vogels te spotten. Daarna nog even lekker in en bij het zwembad en dan alweer lunch. Na de lunch staat er niets meer op het programma en in de loop van de middag zullen we terugkeren naar Campo Grande om zo ongeveer de laatste vlucht van de dag te nemen naar Cuiaba. Tot die tijd blijven we nog even op de Fazenda, werken aan de blog en nemen nog een plons. Voordat het donker is willen we al wel een flink stuk richting de stad zijn en vertrekken dan ook op tijd in de middag.

Bonito

Op weg naar Bonito 31/8
Vandaag vroeg op om via Sao Paulo naar Campo Grande te vliegen, een auto op te pikken en nog zo’n 300 km naar Bonito te rijden. Een autorit met meerdere gezichten. Beginnend met een rommelig licht heuvelachtig landschap met grote landbouwbedrijven wordt het landschap gelukkig steeds fraaier naarmate we dichter bij Bonito komen. Oneindig lijkende akkers zijn nu veranderd in kleinschlige akkers met de tropische bossen. Net voor het donker worden rijden we Bonito binnen.

Zo…. Morgen weer wat leuks doen.

Zondag 1/9
We hebben 2 tours te gaan. De eerste gaat naar Gruta do Lago Azul, een grot die door het zonlicht heel blauw opkleurt. Vandaag alleen de pech dat de zon achter een dik wolkendek schuil gaat. Nu blijkt dat het mooie blauw alleen 15 minuten zichtbaar is in december/januari als de zon precies onder de juiste hoek de grot in schijnt. Toch is goed zichtbaar hoe blauw het er is, als het licht even wat beter wordt. Na het bezoek aan de grot hobbelen we terug over de wel bekende “dirt-road” naar Bonito, kopen nog even een brood en rijden dan door naar de 2^de tour.

We rijden weer terug over de rode gravelwegen. Ze zijn hobbelig maar, zolang het droog is, best begaanbaar zijn. Echter het gravelstof zit binnen de kortste keren overal in. Een auto schoon inleveren wordt geen optie. Onderweg zien we diverse vogels, zoals gieren, kraanvogels en nandoes (soort struisvogels). Nog langs het boekingskantoor om wat voor de volgende dag te boeken en dan is het tijd voor een biertje, restaurantje uitzoeken, lekker eten en dan weer op tijd naar bed.

In onze accommodatie worden we opgewacht door de eigenaren, of we willen verkassen naar een ander vakantiehuisje omdat de stroomvoorziening niet goed is. ‘s morgens hadden we nl een koude douche en dat was niet fijn. Geen probleem even spullen 1 deur verder leggen. Als Frans naar de wc gaat wordt hij verrast door een kleine kikker, die uit de wc-pot springt. De kikker kruipt snel weer ergens anders weg voordat we hem te pakken krijgen. De deur maar goed dichthouden, zodat deze niet verder komt dat de badkamer.

Maandag 2/9
De volgende ochtend hebben we weer een tour geboekt, maar nu op een schappelijke tijd; eerst op het gemak opstaan, een rondje over het terrein lopen, ontbijten en dan rustig op pad. Om 10 uur zijn we bij Estania Mimosa Ecoturismo voor een tocht langs watervallen en mogelijkheid tot zwemmen. Bij iedere waterval kunnen we in het water en lekker rond poedelen. Gelukkig is vandaag de zon weer gaan schijnen. Na een aantal uren en een aantal watervallen verder keren we terug naar de boerderij en hebben daar nog een uitgebreide lunch van lokale gerechten. We lopen nog wat rond en gaan lekker een biertje drinken en een boekje lezen. Op tijd voordat het donker wordt gaan we terug, doen even wat boodschappen en gaan naar ons vakantiewoninkje. Eens bedenken wat we de dag erop kunnen doen, als we weer verder trekken.

Een dagje Rio

Onze eerste avonturen, Rio de Janeiro 30/8

Eerst een lange reisdag, wat later op dan normaal naar ook weer niet echt zoveel later. De laatste dingen pakken, nog wat ontbijten, laatste afwas wegwerken en wegwezen. Onderweg was het drukker dan ingeschat en werden zo af en toe ingehaald door Jan op zijn snelle fiets. Na een lange file uiteindelijk toch nog redelijk op tijd op Schiphol en wachten op vertrek. De vlucht ging goed, maar wel een lange zit van bijna 12 uur. Aangekomen in Rio werden we opgewacht door iemand van het reisbureau en naar onze accommodatie gebracht. Nu is Rio best wel groot, maar dat het onvindbaar is, is het nu ook weer niet. Uiteindelijk zijn wij ze maar de weg gaan wijzen en zitten we in een leuk boetiekhotel in Santa Theresa ver boven op de berg. De weggetjes naar boven zijn best wel stijl. We zitten in een rustige buurt en op loopafstand zijn barretjes en restaurantjes.

Voor de volgende ochtend is er een taxi voor ons geregeld omdat we een fietstocht gaan maken langs de standen en down town. De taxi weet gelukkig precies waar hij ons op moet halen en ook weer af moet zetten. We maken een leuke tocht met een enthousiaste gids door de stad, met veel info waardoor we al een goede indruk hebben waar van alles is. Fietsers hebben een eigen fietspad, maar die is wel geconfisqueerd door voetgangers, dus opletten waar je fietst. Overal wordt gewoon rechts gereden, alleen als de fietsers op de rijbaan moeten, dan moeten ze links rijden!. De vele stranden van Rio hebben we gezien; bijna niemand zwemt in zee maar ligt alleen op het strand of sport er. Het is ook winter in Brazilië, veel te koud voor de gemiddelde Braziliaan. Op het strand zijn heel veel fitness faciliteiten, waar veel gebruik van wordt gemaakt. De zee is te slecht van kwaliteit om in te zwemmen.

Daarna even een broodje eten en met de bus door naar de Sugarloaf; met de bus ja. Dat werd ons afgeraden, maar ook dat wilden we proberen. Het behulp van een Braziliaanse vrouw die alleen Braziliaans spreekt en de buschauffeur kwamen we in de buurt van waar we moesten wezen, alleen de weg nog even aflopen wat niet zo ver is. Al met al maar een busritje van zo’n 2,5 km. Voordat we met de gondel naar boven gaan, gaan we nog even wandelen. We willen pas tegen zonsondergang boven zijn. We lopen over een pad langs de kust en komen het eerste wild tegen; zeeschildpadden in zee, aapjes in de bomen en fregatvogels in de lucht. Dan gaan met de gondels naar boven en hebben boven een mooi uitzicht. Biertje erbij en wachten maar totdat de zon onder gaat. Hoe dichter bij de zonsondergang hoe drukken het wordt.

We zoeken een goed plekje en dan maar wachten. Het uitzicht is vooral gericht op het Christusbeeld en de stad, maar ook de Copacabana kun je vanaf de andere kant mooi zien. Na een flink aantal foto’s gaan we weer naar beneden, zoals het gros van de mensen. De gondels draaien continue waardoor we redelijk snel weer beneden zijn. Met een taxi maar terug naar het hotel. Hoe de chauffeur rijdt snappen we niet, maar dat we afgezet worden is duidelijk. Na het nodige omrijden, grijpen we in, en zijn we zelf maar de weg gaan wijzen. Uiteindelijk zijn we er weer. Even douchen en dan lekker eten. We hebben een reservering laten maken bij een beroemd restaurant Aprazível dat vlak bij ons zit en waar je een prachtig uitzicht over de stad hebt. Hier gaan we gewoon te voet naar toe, nee geen taxi, wel even 10 minuten klimmen want het ligt nog hoger op de berg. We hebben lekker gegeten en de specialiteit Palmhart was zeer de moeite waard. Daarna weer gewoon te voet terug en lekker naar bed. De volgende dag moeten we weer vroeg op om de vlucht naar de Pantanal te hebben.