Jaguar Lodge

We vertrekken en willen eerst gaan tanken, maar helaas geen benzine en ook geen ethanol. Auto’s kunnen hier op beide rijden, als je er maar geen diesel in gooit. Waar gaan we dan brandstof halen, want in het dorp zit niets anders en op de heenweg hebben we verder ook niets gezien. Terug naar het bureautje en maar googelen. Hij weet een andere plaats ergens in de binnenlanden, maar als we zeggen dat we via Norbes willen rijden dan blijkt we daar ook te kunnen tanken. Via Norbes rijden we dan terug naar Cuiaba, daar wederom even de tank volgooien, voordat we de auto inleveren, maar weer hebben we een pomp waar geen brandstof is. Ook hier wordt met handen en voeten uitgelegd waar ze het wel hebben; “Maps me” is ook onze vriend, zodat ze het kunnen aanwijzen. Dan naar het vliegveld, alleen staan we aan de verkeerde kant dus omrijden maar, auto inleveren, lunch scoren nog even plassen en dan wachten. Wel geteld 5 minuten voordat onze chauffeur er is. Dat is dus mooi getimed. We gaan op weg naar de Noordelijke Pantanal. Een rit van ca 4,5 uur. Onderweg hebben we al veel vogels gezien en hebben ca 110 km over dirt-road gereden met misschien we zo’n 100 bruggetjes. De totale weg is 140 km lang en heeft als we het goed hebben 122 bruggetjes; lees vervallen houten gevallen.

In de lodge aangekomen hebben we weer kikker-alarm. Er zitten er meerdere in de badkamer en ook 1 in de wc. Ze zijn dan wel klein, maar wel vliegensvlug. Tassen dicht houden en schoenen op zijn kop zetten. We eten mee met wat de pot schaft, krijgen nog een lezing over jaguars en laten de nachtsafari even schieten. De volgende dag is het weer vroeg dag en gaan we op zoek naar de jaguars.

Woensdag 11/9
Om 6 uur is het ontbijt en om 7 uur gaan we met de truck op pad, weer lekker 1,5 uur hobbelen. We stoppen niet al te veel, zodat we snel het water op kunnen, tenminste dat denken we. De boot is lek; deze staat vol het met water. Er wordt een andere boot geregeld en een schipper gaat mee. Samen met de gids en nog een paar vrijwilligers van de lodge gaan we op pad. We zien veel vogels en Caspari’s maar geen jaguar. Op het allerlaatst komt er een call dat er 1 gezien is, dit in tegenstelling tot normaal waar ze er wel 5 per dag zien. We snellen ernaartoe, zien de jaguar voor ca 1 minuut en dan gaat de jaguar ervandoor. Net genoeg om een paar foto’s te maken, maar we hebben niet het idee dat we de Jaguar echt gezien hebben. Geen lucky day voor ons, zeker omdat er de dagen ervoor zoveel zijn gezien, waarschijnlijk hadden de dieren al door dat het weer zou gaan veranderen.

De gids wil nog kijken of we de dag erop toch ook mee kunnen omdat dit wel heel tegenvallend is, gezien de omstandigheden. Maar dat is de natuur. Uiteindelijk blijkt dat er de volgende dag geen andere gasten zijn voor de tour zodat we alsnog mee zouden kunnen, maar dat we alleen kunnen gaan als de tour zelf betalen. De kosten daarvoor vinden we veel te hoog, dus houden we het bij de paar foto’s die we hebben. Maar we hebben hem (haar) wel gezien!

Omdat wij de enige gasten zijn en niet de boottocht gaan doen wordt er een uurtje later ontbeten en zullen we met de andere gids gaan afstemmen welke activiteiten we dan wel gaan doen. Er zijn nog veel dingen te doen.

Donderdag 12/9
Vandaag beginnen we met een wandeling op zoek naar vogels en aapjes. We zien een paar vogels en horen aapjes maar ze laten zich niet zien. Aan de overkant van de lodge, dus daar waar wij nu net niet zijn, zitten aapjes. Dus terug maar. Onderweg komen we nog 3 aapjes tegen en gaan ernaartoe, dwars door de bush. National Geografic was, met nadruk op was, ook aan filmen en heeft al ingepakt, maar deze aapjes hadden ze nog niet. Dus ze komen alsnog met hun spullen. Wij hebben ze gezien en lopen door. Aan de overkant zien we een nest ara’s en nog vele aapjes die zitten te eten. Ze laten de restanten vallen, dus niet onder gaan staan. Maar de vruchten zijn in ieder geval zachter dan de kokosnoot die we eerder bijna op ons hoofd hebben gehad.

Dan hebben we toch weer een tijd niets en gaan pas aan het einde van de middag weer op pad met de truck om dieren te spoten. We komen eigenlijk niets nieuws tegen, alleen weer wat aapjes. We hadden gehoopt ook nog miereneters te kunnen spotten, maar helaas…..

Tot zover weer een teleurstellend dag.

Na het avondeten, als het al goed donker is, gaan we op zoek naar de ocelo. We worden in een observatie hut gezet en moeten dan maar verder zien. Dit zal wel weer zo’n nutteloze avond worden! Er komt nog iemand van de lodge bij en met zijn drieën installeren we de camera’s en dan maar afwachten. Al vrij snel, na zo’n 3 kwartier in het donker turen, horen we wat en ja hoor er komt een kat uit de boom. In het donker foto’s maken werkt niet en de lampjes die we hebben geven niet genoeg gericht ligt. Wel de cat kunnen bekijken, maar geen foto’s. We experimenteren met al het licht dat we hebben en komen tot een combi dat het zou moeten gaan lukken. Nu maar hopen dat hij weer komt. We hebben geluk; er is er weer een of dezelfde en nu kunnen we wel foto’s maken. De hele trip is weer goed gemaakt .

Daarna nog een tijd gewacht en na in totaal 2 uur zijn we teruggegaan. In de lodge was iedereen blij dat we het gezien hadden, want National Geografic heeft 4 pogingen gewaagd en geen beelden; en die hebben toch best wel een hoop geduld en ervaring. Nog een biertje drinken om het te vieren en dan naar bed. De volgende ochtend moeten we weer op tijd op, omdat we weer vertrekken. We vliegen weer terug naar Rio, om na een kleine 2 weken Pantanal aan ons laatste deel van de reis te beginnen; even naar een eiland om te relaxen, snorkelen, wandelen en mogelijk nog wat fietsen.