Chapada dos Guiamães

Het is alweer donker als we Campo Grande weer binnen rijden. We zijn om een uur of 3 vertrokken in Miranda, spotten nog een Jaribu (reuzenooievaar) en rijden zo’n 200 kilometer over rustige, ellenlange rechte wegen naar de stad. We proberen een geschikt restaurant te zoeken in de stad maar besluiten uiteindelijk toch om maar op het vliegveld te eten. We eten wat en dan is het lange wachten begonnen. We vertrekken pas om 23:45 naar Cuiabá. Na een vlucht van een uurtje liggen we rond een uur of 2 op onze (deprimerende) hotelkamer. Goed zat voor een korte nacht.

Vrijdag 6/9

We zijn al weer op tijd op; ontbijten wat en gaan snel de stad uit, op weg naar Chapada dos Guiamães; een gezellig dorp/stadje met veel bars, restaurants en muziek. We verblijven in Pousada Penhasco, een soort vakantiepark met alle soorten zwembaden, bubbelbaden, sauna etc. Wie had ooit gedacht dat ik nog eens op een vakantiepark terecht zou komen? Ik in ieder geval niet….. maar de accommodatie is prachtig.
Het gebied staat bekend om zijn hoge plateau met rode rotsformaties en met een uitzicht over de onderliggende vlakte en zijn vele watervallen. Met het uitzicht hebben we vreselijk pech. Zo’n 10 km buiten het dorp woeden verschillende flinke bosbranden die een tapijt van donker grijze rook over de vlakte leggen. Een gids zal later vertellen dat dit de ernstigste zijn in jaren. Het is hier ook gortdroog met een temperatuur tegen de 40 graden aan.
We bezichtigen nog een waterval en een uitzichtpunt en boeken een tour voor de volgende dag.

Zaterdag 7/9

Het is 9 uur in de ochtend en de thermometer geeft al 29 graden aan. Een mooie dag om een lange wandeling te maken!! Alles moet hier met een gids omdat je anders het (privé) gebied niet in komt. Dat blijkt ook als we eerst de sleutel moeten gaan halen voor de poort. We maken een prachtige wandeling door een savanne achtig landschap met mooie vergezichten langs een 5-tal watervallen en een “grot”. De watervallen bieden allen de mogelijkheid om lekker af te koelen, wat we ook niet nalaten. Op 7 september komen we ook bij de waterval 7 september, wat bevrijdingsdag voor Brazilie is. Om 4 uur staan we weer bij de auto, rijden terug en is het tijd voor een paar biertjes bij het zwembad en het lezen van een lekkere thriller. ’s Avonds gaan we in het dorp eten waar een braderie is, veel terrasjes en veel gezelligheid.

Zondag 8/9

Voor ons doen zijn we laat wakker, het is al 8 uur. We gaan weer een ontbijt nemen en er liggen al mensen bij de zwembaden. Daarna lopen we nog over houten vlonders en vele trappen naar een uitgedroogde waterval en een uitzichtpunt over de vlakte. Deze is nog steeds gevuld met rook, maar wel al minder dan de dagen ervoor. Daarna rijden we, over lange rechte asfaltwegen, door naar de volgende stop; wakker blijven voor die ene bocht in de weg…. Onderweg komen we nog diverse bermbranden tegen; veel rook en wat fel brandende plakken. Na zo’n 2,5 uur komen we er al aan.